سرویس ورزشی-

فولاد خوزستان‌، نماینده باقیمانده ایران در مسابقات قهرمانی باشگاه‌های آسیا، بعد از پیروزی بر الفیصلی عربستان در مرحله بعدی در برابر تیم الهلال در آخرین لحظات‌، بازی را واگذار کرد و از دور مسابقات کنار رفت. 

به گواه کارشناسان و همه کسانی که بازی فولاد با الهلال را تماشا کردند، فولاد در مصاف با حریفی که چند قهرمانی آسیا را در کارنامه خود دارد و امسال نیز برای تکرار این مقام جدی است و حسابی تدارک دیده‌، فوتبالی خوب و روان و پایاپای را به نمایش گذاشت و اگر کمی خوش شانس بود‌، می‌توانست، حتی برنده این بازی باشد.

باز همه کسانی که مسائل و اخبار فوتبال ایران را دنبال می‌کنند، می‌دانند که‌، دو سه روز قبل از بازی فولاد با حریف قوی خود، سرمربی این تیم استعفا داد و در نهایت با مدیران باشگاه هم به توافق نرسید و مربیگری این تیم برعهده سرمربی موقت که دستیار مربی سابق بود، قرار گرفت و باز همه می‌دانیم که فولاد اخیرا از حیث مدیریت نیز دچار تغییراتی اساسی شده بود و... و اینها یعنی اینکه طبق معمول‌، این بار و در این میدان هم فوتبال ما قبل از آنکه با حریفان رو‌به‌رو و مغلوب برتری و قدرت آنها شود، قافیه را در «داخل» باخته و شرایطی را به دست خودش فراهم آورده بود که کار را بر خود سخت و راه کامیابی حریفان را هموار سازد!

... و این داستانی است پر از آب چشم که ظاهرا قرار نیست دست از سر فوتبال نگونبخت ما بردارد و این همه موجب اذیت و آزار علاقه مندان و دوستداران پرشمار آن نشود. در سنجش و ریشه یابی این ماجرا بیش از هر چیز و هرجا باز هم به عامل «مدیریت» می‌رسیم. آنچه فولاد را در عین شایستگی مجبور به حذف می‌کند، بی‌ثباتی و ندانم کاری مدیریتی است. روشن است که منظور ما، فرد و شخص مدیر نیست، بلکه این روال و روندی است که ما برای مدیریت خود در خیلی از حوزه‌های ورزش، علی‌الخصوص فوتبال انتخاب کرده‌ایم. تا این روال و روند اصلاح نشود و چنان‌که بارها نوشته‌ایم، خودخواهی‌ها و منافع باندی و جناحی و... در پای مصالح ملی قربانی و نادیده گرفته نشود، این وضعیت ادامه خواهد داشت و تکرار می‌شود.